Guido Gezelle publiceerde tijdens zijn leven acht poëziebundels. De eerste bundels bevatten veel traditionele elementen en retorische invloeden uit de praktijk als leraar. Baanbrekend is hij al door het gebruik van de volkstaal en vormexperiment. Hij evolueert naar impressionistische natuurpoëzie in een meesterlijke taal. Een rode draad vormen de gelegenheidsgedichten. Hij schreef ze op vraag van vrienden en kennissen. Na zijn dood werden nog vele ongepubliceerde gedichten gevonden.