Tijdkrans

Gezelle vulde de uitgave van zijn Verzamelde Werken vanaf 1892 aan met een nieuwe bundel Tijdkrans. Die bevat zowel gelegenheidsgedichten geschreven voor zijn Kortrijkse omgeving als vernieuwende lyrische natuurpoëzie. De bundel is opgevat als een dichterlijk getijdenboek geordend volgens de cycli van de dag, het jaar en de eeuwigheid. Gezelle greep met deze bundel naast de Vijfjaarlijkse Staatsprijs voor de Nederlandse Letterkunde die gewonnen werd door Virginie Loveling.

Lees meer

Oostermaand

De boomen

De boomen staan nog naakt, en in
hun' winterdaagsche ellende
verarmoed; ijele en ongedaan,
gelijk' een schooiersbende;
terwijl, beneên de langheid hunner
takken, allenthenen,
alreede 'et nieuwe koorengroen
is uit den grond verschenen.
De zunne lekt en laaft de teergetopte
jonge spieren;
die, kijkende uit den moederschoot,
den eersten blijdag vieren
huns levens. Ach, hoe keurig zijn
de duizendvoude kerven
van groenigheid, in al die on-
gelijkig groene verven!

(...)

Doodemaand

't Is weêrom winter, weêrom donker

weêrom koud en nat;
't zijn weêrom lange nachten, korte dagen!
Och of het haast gedaan ware, en ik
eindlijk eens en stad
en studiekamer vluchten mochte! o Hagen,
o blijde bosschen vogelvol, gezang
van menschen en van dieren, ik verlang
mijn herte uit: wilt uw' komste niet vertragen! (...)

1893

Tijdkrans

Tijdkrans. Roeselare: J. De Meester, 1893.

Lees meer: Gezelles ergernis over zijn miskenning als dichter door de jury van de Vijfjaarlijkse Staatsprijs voor de Nederlandse Letterkunde.

Lees meer: aankoop van het handschrift Gij die den schat.