Overschoone Mandel

Gezelle was leerling in Roeselare toen hij in 1848 ‘De Mandelbeke’ schreef. Het lange gedicht, 134 verzen, nam hij tien jaar later op in de eerste bladzijden van zijn “Vlaemsche Dichtoefeningen”. Verdiende het een prominente plaats in zijn ogen? Werd het geapprecieerd door zijn tijdgenoten en hoe lazen zij het? En kan het verhaal kloppen dat hij ooit zelf heeft opgehangen, namelijk dat de tekst voor hem de poort van het seminarie opende? Hoe dan ook heeft “De Mandelbeke” in zijn leven veel méér betekend dan een opstoot van jeugdsentiment.