Brief van Hendrik Rommel aan Guido Gezelle
Hendrik Rommel vraagt aan Guido Gezelle om een gedicht te schrijven over de H.-Idesbaldus van der Gracht, dat de jonge Joseph Ryelandt, student bij Edgard Tinel, dan op muziek zou zetten voor een kooruitvoering op de prijsdeling 1894 in het Sint-Lodewijkscollege. Hij vindt het raadzaam dat de twee elkaar eerst ontmoeten.
Bekijk alle foto's
Edgar Tinel
Toondichter Edgar Tinel was bevriend met Guido Gezelle. Ze schreven niet alleen brieven aan elkaar maar Tinel zette ook poëzie van Gezelle op muziek. De Bruggeling Joseph Ryelandt was bij hem in de leer.
Joseph Ryelandt behoorde tot een adellijke Brugse familie en was leerling van het Sint-Lodewijkscollege. Directeur Rommel vroeg hem om de Cantate voor Idisbald geschreven door Guido Gezelle op muziek te zetten.
Jeean Casier
Jean Casier was de grootvader van de Brugse toondichter Joseph Ryelandt. Hij behoorde tot de elite van de Gentse christelijke burgerij en was een begaafd amateurviolist.
Op vraag van Hendrik Rommel, directeur van het Sint-Lodewijkscollege, schreef Gezelle deze cantate.
Cantate op den Zaligen Idisbald
Idisbald, Idisbald,
uit uw graf in het noorden,
is een' stemme opgestaan,
die de Vlamingen hoorden:
Idisbald, Idisbald!
Idisbald, en de kracht
van uw' naam, van uw leven,
Idisbald, wederklonk
tot in 't hert uwer neven:
Idisbald van der Gracht!
Begraven onder puin en zand,
vergeten, ligt in Vlanderland
uw heilig lijk, o Idisbald:
verrijzen zal 't!
Verrijzen, niet zoo iedereen
die stierf, ten jongsten dage alleen:
verheerlijkt zal 't, heropgestaan,
ten autaar gaan.
Daar komt het al en bedevaart,
dat lijdende is, ten Duinewaard;
daar komen kranke en blinde liên
Gods wond'ren zien.
Zoo heeft God zelve, o vlaamsche held,
in heerlijkheid uw graf hersteld:
de wegen Gods uw eigen bloed
nu volgen moet.
Te Roomen heerscht de Paus
en schouwt in alle landen,
het lijden van Gods kerk,
heur' boeien en heur' banden.
Op de oude wereldstad,
op Brugge, rust voldaan
zijn herderlijk genot
en blijft zijne ooge staan.
Daar bloeit de Kerke Gods,
daar blijft zij alle dagen,
geheiligd door Gods hand,
Hem weerde vruchten dragen:
na Karel, Idisbald
— o kracht van 't Heilig Bloed! —
des Pausen oordkondschap
ons zalig heeten doet!
Idisbald, Idisbald,
in ons Vland'ren geboren,
die voor 't Hof hebt den dienst
van Gods kerke verkoren;
die de kranken alom
zijt een' hulpe bedegen;
die, vereerd, uit het graf
zijt ten autaar gestegen;
Idisbald, Idisbald,
zijt de staf, zijt de steun,
zijt de moed, zijt de macht,
zijt de hope van Brugge,
Idisbald van der Gracht!
Guido Gezelle
Idesbaldus van der Gracht
Idesbaldus is de patroonheilige van de zeelieden. Hij was de abt van de Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen te Koksijde. Toen hij stierf in 1167 werd hij begraven in een loden kist. Bij opening van de kist in 1623 vond men een intact lichaam en werden er vele mirakels aan hem toegeschreven. Uiteindelijk werd hij op 6 april 1831 definitief begraven in de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Potteriekerk te Brugge. In 1894 verklaarde Paus Leo XIII hem zalig.
Prijsdeling
Naar aanleiding van de zaligverklaring van Idesbaldus door Paus XIII in 1894 bracht men hulde in het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Op de prijsdeling van 7 augustus 1894 zong men Gezelles Cantate op de muziek van Ryelandt.
