Gustaaf Jozef Waffelaert

Gustaaf Waffelaert, zoon van Engel Waffelaert, douanebrigadier, en Theresia Vermeulen, deed zijn humaniorastudies te Ieper. In 1866 startte hij zijn priesteropleiding aan het kleinseminarie te Roeselare en vervolgens aan het grootseminarie te Brugge. Hij werd tot priester gewijd te Brugge op 17.09.1870. Hij was achtereenvolgens coadjutor te Sint Michiels (03.02.1871) en onderpastoor te Blankenberge (15.02.1871). Hij studeerde theologie te Leuven (05.10.1875) waar hij promoveerde op 20.07.1880. Hij doceerde moraaltheologie aan het grootseminarie te Brugge (23.09.1880). Hij werd op 26.07.1889 erekanunnik van de Brugse kathedraal. Hij werd op 25.04.1890 vicaris-generaal van het bisdom Brugge, op 25.04.1890 algemeen bestuurder van de Zusters van St.-Jozef te Brugge, op 10.06.1894 aartspriester van het Brugse kapittel en op 01.04.1895 vicaris capitularis. Op 28.06.1895 volgde zijn benoeming tot bisschop van Brugge. Hij nam als wapenspreuk 'Duc nos quo tendimus' (Leid ons naar het doel dat wij beogen). Hij schreef talrijke werken over spiritualiteit o.a. Meditationes Theologicae, dat Gezelle gedeeltelijk in het Nederlands vertaalde. Gezelle schreef ook gelegenheidsgedichten voor Waffelaert.