God maakte eens eenen temmerman,

Temmerman

God maakte eens eenen temmerman,
en temmerde er veel jaren an:
      niet flauw gelet,
      niet al te vet,
van lijve en van verstand adret.
En, zei hij tot dien temmerman:
Gaat zien wat hout u passen kan.

Zoo ging hij en hij zag rondom
van alle soorten, recht en krom;
     op een alleen,
     zoo 'n was er geen,
zijn hert viel en zijn oog med'een.
En zei hij: 'k Bouw een arke ervan,
waarin mijn hertje rusten kan.

Hij sprak en deed lijk Noë, maar
j' en temmerde hij geen honderd jaar:
    't was eer gedaan;
    hij is voortaan
zoo vast getemmerd en voldaan,
dat, of de wereld weêral zwam,
hij, in zijn' arke, erdeure kwam!