Willem Vermandere viert 80e verjaardag met Gezelle

Luister naar Gezelles melancholische gedicht Abeelen sfeervol gebracht op nieuwe cd Confessies van Willem Vermandere.

GGA0717 01

Weemoed over verwoeste natuur

Gezelles schreef het gedicht Abeelen begin januari 1897 en nam het op in zijn bundel Rijmsnoer. Hij wordt getroffen door gevelde abelen langs de kant van de weg. Weemoedig denkt hij terug aan het troostende groene dak van de eens krachtige bomen. Vermandere weet de sfeer wonderwel in muziek en zang om te zetten, door de combinatie van het klassieke timbre en jazzy invloeden. In 1999 componeerde Vermandere al muziek op het Gezellegedicht Moederke, recent nog vertolkt door Bart Vandekerkhove.

Willem Vermandere

Vermandere zingt Abeelen op nieuwste cd.

Abeelen

Abeelen

Verschgevelde abeelenboomen
liggen langs de grachten heen,
die den ouden zandweg zoomen,
hoofd en armen afgesneên.

Sterke stammen, kon dat wezen,
gij, die, op en.in den grond,
met uw' voeten vastgevezen,
vamen diepe, ondelgbaar, stondt?

Gij, die 't zwaar geweld der winden,
kreunende, op uw kruinen droegt;
die zoo lang den boosgezinden
wintervijand wedersloegt?

't Edel hoofd intweengespleten,
knoken in den grond geboord,
wie heeft 't al u afgebeten,
dat uw' schoonheid toebehoort?

Spillen zie 'k, en spanen, dragen;
splenters, uit uw hoofdgewaai;
takken uit uw' toppen zagen,
kerven af uw' teenen taai!

Elk komt uit en wondt en snijdt u;
raapt en rooft, met volle hand;
nu dat, omme en verre en wijd, uw
hooge kroone ligt in 't zand.

Vijandschap, aan alle zijden,
woedt om uwe ellendigheid:
heeft u ooit, in vroeger' tijden,
vrede en vriendschap één ontzeid?

Edel volk, wanneer gij wachttet,
langs den weg, en schaduw smeet
op die, moegegaan, versmachtte 't
zonnevier, was 't iemand leed?

Iemand leed! Ach, laat mij weten
wie dat 't is, die, afgemat,
heeft ondankbaar neêrgezeten,
in de schaduw! Leert mij dat!

Meermaals mocht ik asem halen,
vluchten onder 't groene dak,
als het zweerd der zonnestralen
scherp mij in de lenden stak.

Boomen, in uw' looverlane,
tellende, een voor een, u al,
's zomers, zoete abeelenbane,
zelden ik nog komen zal!

't Deert mij zoo! — De abeelenboomen
liggen langs de grachten heen,
die den ouden zandweg zoomen,
hals en handen afgesneên!

Uw browser voldoet niet aan de minimale vereisten om deze website te bekijken. Onderstaande browsers zijn compatibel. Mocht je geen van deze browsers hebben, klik dan op het icoontje om de gewenste browser te downloaden.