Bijzondere drukken
Gezelle maakte notities in zijn eigen boeken of schonk zijn bundels weg aan vrienden met een opdracht. Gezelles gedichten inspireren kunstenaars ook tot bijzondere drukken.
De collectie
Het Gezellearchief bewaart alle werken van en over Gezelle en zijn tijd. Zo worden de bijzondere exemplaren of uitgaven van Gezelles werk verzameld.
Ontdek enkele bijzondere edities.
Verzen
De bibliofiele uitgave Verzen is een bloemlezing van Gezellegedichten, die in 1902 kort na zijn dood verscheen bij de Nederlandse uitgever L.J. Veen. In elk van de 100 luxe-exemplaren werd, met de medewerking van Stijn Streuvels, een origineel handschrift van Gezelle gekleefd. Zo is het natuurgedicht Platanus Orientalis L. in Verzen aanwezig.
Verzen van Guido Gezelle, Amsterdam: Veen, 1902.
XXXIII Kleengedichtjes
Dit is een uniek handexemplaar van de XXXIII Kleengedichtjes van Guido Gezelle met de tekst voor de derde, vermeerderde uitgave Driemaal XXXIII Kleengedichtjes uit 1881. Behalve correcties door Gezelle zelf bevat dit exemplaar ook een alternatief ontwerp voor de nieuwe titel en uitgeschreven kleengedichtjes door Hugo Verriest, die leerling was van Gezelle in Roeselare.
XXXIII Kleengedichtjes, Guido Gezelle, Brugge: Dezuttere, 1872.
Kleengedichtjes met notities
De rave en Dode meeuw
Één gedicht van Guido Gezelle (De rave) en één gedicht van Jacques Hamelink (Dode meeuw) vormen het uitgangspunt van dit prachtige bibliofiele werkje met een omslagontwerp door Alex Barbaix, gedrukt bij Pastei in Amsterdam. Jacques Hamelink ontving op 16 december 1988 de Constantijn Huygensprijs voor zijn oeuvre. Naar aanleiding van deze feestelijke gelegenheid liet hij zijn gedicht Dode meeuw in een beperkte oplage van 72 exemplaren drukken. Hij zocht hiervoor Alex Barbaix aan, bezieler van uitgeverij Pastei.
De rave
36 exemplaren ervan werden gebundeld met een gelijkaardige uitgave van het gedicht De rave door Guido Gezelle, een wintergedicht uit Tijdkrans. Het is een spookachtig wat moralistisch gedicht over een oude raaf. Jacques Hamelink koos het gedicht zelf in confrontatie met zijn eigen aangevreten dode meeuw op het ijs. Het tweeluik nodigt uit om de parallellen en verschillen te ontdekken. Het werk wordt beschouwd als een van de hoogtepunten in de recente Nederlandse bibliofiele drukgeschiedenis.
De rave / De dode meeuw, Guido Gezelle & Jacques Hamelink, Amsterdam: Pastei, 1988.
