Lodewijk Schuermans

Lodewijk Schuermans volgde vanaf 08.05.1843 de priesteropleiding aan het grootseminarie te Mechelen. Op 20.12.1845 werd hij priester gewijd. Hij was onderpastoor van de parochie Sint-Martinus te Melsbroek van 30.12.1845 tot 23.04.1852 en vervolgens van het Groot Begijnhof te Leuven tot 25.09.1868. Vanaf dan was hij pastoor van de Sint-Martinusparochie te Wilsele. Zijn interesse voor en activiteit op het vlak van de taalkunde weerspiegelt zich in zijn taalkundige bijdragen die hij, naast de vele artikels rond religieuze en heemkundige thema’s, in verschillende tijdschriften publiceerde, zoals : Eenparigheid in de spelling onzer nederduitsche tael (Leuven, 1862), Nicolaas van Winghe en de Vlaamse bijbelvertaling (Leuven, 1863), Vlaamsche schrijvers der oude Hogeschool te Leuven (Leuven, 1863). Op 20.12.1863 sprak hij de redevoering Belgen zijt aan uwe Vlaamsche taal gehecht uit liefde voor ’s vaderlands onafhankelijkheid uit tijdens de jaarzitting van Met Tijd en Vlijt. Het bekendst is hij wegens de samenstelling van zijn Algemeen Vlaamsch Idioticon, uitgegeven door Met Tijd en Vlijt te Leuven, 1865-1870.