Leonie De Ketelaere

Leonie De Ketelaere werd op 22 augustus 1850 in Assebroek geboren als Leonie De Deckere, dochter van de toen dertigjarige, ongehuwde Marie Louise De Deckere, dochter van landbouwer Josephus De Deckere en Regina Timmerman. Het kind werd erkend als Leonie Sophie Marie De Ketelaere bij het huwelijk in Brugge op 20 april 1852 van haar moeder met de meubelmaker Jean François De Ketelaere. Het gezin vestigde zich in de Langestraat in Brugge en er werden nog verschillende kinderen geboren. Leonie trok in 1867 naar de normaalschool van Tielt waar ze op 5 augustus 1870 haar diploma van onderwijzeres behaalde. Op 15 oktober 1870 werd ze door de Brugse gemeenteraad aangesteld als 'sous-institutrice à l’école gratuite n° 2 des filles', maar al op 19 november 1870 aanvaardde de gemeenteraad haar ontslag. Ze werkte korte tijd op de gemeentelijke lagere meisjesschool in Menen. Door haar brief aan Guido Gezelle, gedateerd december 1870, weten we dat haar verblijf daar van korte duur was. In januari 1871 werd ze namelijk al aangesteld als hulponderwijzeres in Petit-Enghien (Lettelingen). Later werd ze in Londerzeel hulponderwijzeres in de meisjesschool van het dorp. Op 16 januari 1885 werd ze benoemd tot hoofdonderwijzeres van de meisjesschool van Londerzeel Sint-Jozef in opvolging van zuster Cordule die geen diploma had. Vanaf 1 januari 1889 werd ze hoofdonderwijzeres van de gemeentelijke meisjesschool in de Statiestraat in Londerzeel. Ze had een late roeping en trad binnen bij de Zusters Ursulinen als Mère Marie. Op het einde van het schooljaar 1911-1912 werd ze vervangen op school omdat ze fysiek niet meer in staat was om haar functie van hoofdonderwijzeres en directrice naar behoren waar te nemen. Op 29 december 1913 werd haar bij KB het burgerlijk ereteken toegekend. Leonie verhuisde in 1914 naar Borgerhout.