Justine Van De Velde

Justine Van De Velde was afkomstig van Evergem bij Gent. Als kinderloze weduwe huwde ze in 1844 weduwnaar Joannes Van Doorne, vader van Marie en de Gezelleleerling Hendrik Van Doorne. Zelf kreeg ze nog vier kinderen, drie zonen en een dochter. Ze was een zeer gelovige, toegewijde moeder voor al de kinderen. Via haar zoontjes Hendrik en Jozef, die interne leerlingen in het kleinseminarie van Roeselare waren, kwam ze persoonlijk met de jonge Guido Gezelle in contact. Gezelle vond haar zo’n uitzonderlijke moeder dat hij tijdens zijn Roeselaarse periode verschillende gedichten aan haar opdroeg. Hij bezocht ook verscheidene keren het gezin thuis in Poeke . Hij vond er, zoals hij het in 1858 in het gedicht ‘Poucke’ beschreef ‘traan en troost en vrede, ja, daar was ’t zelfs al!’. Toen haar jongste kind Guustje in 1862 stierf, schreef Gezelle drie gedichtjes om haar te troosten. Via correspondentie bleef ze contact houden met Gezelle, maar de toon was niet meer zo vertrouwelijk als voorheen. Ze stierf thuis in Poeke op 11 februari 1871. Naar aanleiding van haar overlijden schreef Gezelle twee gedichten in ‘Rond den Heerd’ waarin hij nog eens zijn genegenheid voor haar uitdrukte.