Ernestine De Seille

Ernestine De Seille was afkomstig van een vermogende adellijke familie uit Oost-Vlaanderen. Haar vader was burgemeester van Hansbeke en Aalter tussen 1825 en 1830. Haar oudere broer Charles was burgemeester van Merendree en haar jongere broer Timon notaris in Hansbeke. Op 30 juli 1858 trouwde ze met haar neef Charles Eeman die luitenant van het eerste garnizoen van de kurassiers te Brugge was. Met hem kreeg ze drie kinderen Marie (1858), Ernest (1859) en Valentine (1860). Op 11 juli 1862 werd ze weduwe omdat haar man na een slepende ziekte overleed. Zelf was ze negenentwintig. Het gezin woonde vanaf 1862 in de Ridderstraat. Als inkomsten had ze behalve het pensioen van haar echtgenoot ook de opbrengst van haar familiale eigendommen. Kort na het vetrek van Gezelle uit Brugge verhuisde ze terug naar Hansbeke op 17.01.1873. Twee decennia later kwam ze met haar kinderen terug in Brugge kwam wonen op 14.10.1892. Ze ging inwonen in Leeuwstraat 9 (oud nummer D6/36²). In 1893 kon Ernestine Deseille het huis gelegen Oost-Gistelhof 1 aankopen. Ze verhuisde naar daar op 26.01.1894 om daar te blijven wonen tot haar dood op 24.02.1907. Nadat Gezelle in 1865 overgeplaatst werd naar de Sint-Walburgaparochie kwam hij als onderpastoor in nauw contact met de familie. Hij droeg voor haar en haar familie heel wat missen op. Zij investeerde zijn geld in obligaties en verleende krediet om Brugse handelaars te betalen. Waarschijnlijk was het ook zij die Gezelle in juli 1872 op zijn ziekbed bezocht om zijn financiële situatie uit te leggen.