Bernard Bernard

Bernard Bernard werd geboren op 21 juli 1821 in Mogues. Na zijn studie in Rome werd hij tot priester gewijd in Reims. Na zijn toetreden tot de Kongregatie van de Missionarissen van O.L. Vrouw van La Salette trok hij in 1856 naar Lapland in het kader van de Noordpoolmissie. In 1857 werd hij naar IJsland gestuurd, de eerste katholieke priester na de protestantse Reformatie, bijgestaan door de IJslander Ólafur Gunnlaugsson. Het jaar daarop voegde de missionaris Jean-Baptiste Baudoin zich bij hen. Bernard verliet IJsland in 1862 en werd benoemd tot Apostolische Prefect van de Noordpool. In 1866 begon hij met de bouw van een moederhuis en seminarie in Trondheim. In 1869 werd hij benoemd tot Apostolisch Prefect van Noorwegen en Lapland, met als standplaats Christiania (Oslo). Gezelle had nauw contact met Bernard en steunde de werving en inzameling van middelen voor de Noordpoolmissie vanuit Vlaanderen via zijn publicaties en zijn netwerken. Bernard zitte zo vergaderingen van het "Comité des Dames Zélatrices de l’oeuvre des Missions du Pôle Nord" voor te Brugge. Verschillende van zijn leerlingen, zoals Emil Maria Dekiere en Hendrik Blancke waren er actief onder de leiding van Mgr. Bernard. Om gezondheidsredenen trad Bernard af in 1887. Hij overleed op 28 oktober 1895 in Noirétable.
(Afbeelding, Wikipedia)